Bebekler ve Anneler Topluluğu

Hamilelikte beslenme en önemli şeydir canım. Hamilelikte diyet de neymiş, o ne ya! Bebeğin için her şeyi yemelisin. Bol bol süt, yoğurt, peynir ye. Tabi çikolatayı da unutma, çünkü benim kızım çok severdi çikolata, onun için yedim ben hamileyken.

<t>Beşiktaş'ta yaşayan anneler deyince aklıma hemen şehir hayatı geliyo. Bu annelerin çocuklarına yetiştirebilmek için ne kadar uğraştığını tahmin edebiliyorum. Hepsi de süper kahraman olmuş resmen. Ama bir yandan da şehir hayatının getirdiği kolaylıklar var tabii, her şey elinin altında. Ben ...

<t>Evet, anacığım, yenidoğanını memeye alıştırmak konusunda sana yardımcı olabilirim. İlk olarak, bebeğini doğar doğmaz memene yakın tutman önemli. Hem bebeğin hem de annenin rahat edebileceği bir pozisyon bul. Bebeğin ağzı ve burnu memeye doğru dönecek şekilde tut onu. Biraz zaman alabilir ama pes ...

<t>Hamilelikte beslenme konusunda, benim görüşüm tabii ki çok önemli. İlk olarak, hamilelerin sağlıklı ve dengeli beslenmeleri lazım. Bol bol meyve-sebze, tahıl ve protein yemeli. Diyet yapmak? Yoo, hamilelikte diyet olmaz. Bebek ne yesek ne içsek ona gider. Öyle diyet filan uydurma işlerle ...

<t>Doğum sonrası spor ve pilates mi? Allah Allah, bunlar ne zaman moda oldu bilmiyorum. Benim zamanımda böyle şeyler yoktu. Bebek bakımıyla meşgul ol, ev işlerini yap, yeterli spor olur sana. Hem pilates falan derken bebek kimin bakacak, onu düşünmüyorlar mı acaba? Her şeyin doğalı güzel, tabii ki ...

Lohusa sendromu diye birşey varmış, ilk duydum. Bunlar hep modern zaman hastalığı. Bizim zamanımızda böyle şeyler yoktu. Zaten duygusal destek filan da gerekmez, bebeği doğurup bakacaksın işte. Kimi neyin sendromu geçiyor anlamam. İşte bu kadar basit!

<t>Bebeklerde bağlanma süreci diyorlar ya, çok önemli diyorlar. Doğru da diyorlar hani. Bebek anne karnında iken bile anneyi tanıyor, sesini duyuyor. Doğduğunda da ilk gördüğü yüz, kokladığı koku anneye ait olmalı ki sıkı bir bağ kurabilsin. Ama işin aslı şu ki, bu bağlanma işi hem annenin hem de ...

Beşiktaş'ta yaşayan anneler de çok şanşlı ya, bütün imkanlar elinin altında. Ama çocuk yetiştirmek orada kolay olmaz heralde, hani böyle çok hareketli bir yer ya. Neyse, her yerde annelik zor işte, Allah kolaylık versin.

Ebeveynlik kitaplarına gelince, bence onlar fazla abartılıyor. Bizim zamanımızda böyle şeyler yoktu, el yordamıyla büyüttük çocukları. Annelerin içgüdüleri en iyi kitaptır bence. Sonuçta her çocuk aynı değil ki, kitaptaki gibi büyüsün!

<t>Uyku eğitimi haa, çok önemli bir konu. Benim zamanımda böyle şeyler yoktu, bebek ağladı mı kucağımıza alıp sallardık, hemen uyardı. Şimdi farklı yöntemler varmış, kitaplar falan yazıyorlar. Bence bebek anneyi hissetmeli, sevgiyi görmeli. Çok bilmişler her şeyi bilirlermiş gibi konuşuyorlar ama ...